Weblogs

Kluiten rapen

September staat op de kalender. Tijd om even bij te praten.

Druk hebben wij het gehad afgelopen zomer. Vanaf eind juni tot nu hebben we zowel in  Ell als in de Zahorie-streek toch wel een chronisch watertekort gehad. In Ell betekent dit dat geprobeerd wordt om alle gewassen te beregenen. In het begin als er nog geen aardapelen en conserven geoogst zijn is dit een heel karwei. Inmiddels zijn de nodige gewassen geoogst en hoeft er dus minder beregend te worden. Maar vanwege vakanties en gelukkig maar een paar weken durende blessure blijft het toch druk. Daarnaast komt de hele regelhectiek toch steeds meer op Chris zijn schouders te liggen waardoor er toch wel momenten zijn dat je hem beter niet kunt lastig vallen met een of andere onbenulligheid. Het moet gezegd, al met al heeft hij de zaak naar mijn idee toch vrij goed onder controle.  Uiteraard wordt er af en toe ook stevig gediscusieerd. Ik denk dat dit gezien het leeftijdverschil tussen Chris en mij ook wel vrij logisch is. Als “oudere” kijk je nu eenmaal anders tegen dingen aan dan iemand van de “jonge” generatie .

Zin in de zomer!

Niet velen zullen het met me eens zijn, maar wat een geweldig voorjaar. Hoewel het al eind mei is en de percelen hier in Limburg maar moeizaam groen willen worden ben ik zelden zo tevreden geweest met het voorjaar. Het zomerse weer buiten laat nog steeds op zich wachten, maar wij hebben sinds 17 februari een klein zonnetje in huis, dat in tegenstelling tot gewassen wél met de dag groeit. Jazeker, ik heb het over onze zoon Koen. Wat een geluk om voor, na en soms ook nog tijdens het werk zo'n vrolijk menneke bij je in de buurt te hebben.

KOEN!

Maart 2013 schrijven we weer. wat vliegt de tijd. Weliswaar vind ik dat de winter lang genoeg geduurd heeft.  Allereerst het allerbelangrijkste wat ik in deze blog te melden heb is de geboorte van "onze KOEN". Ik zeg "onze "als trotse Opa maar het is natuurlijk de zoon van Chris en Petra. Geboren op zondag 17 februari. Ook nog eens de stamhouder van de fam Breukers. Nogmaals proficiat Chris en Petra met dit fijne manneke. Toch wel even een drukke week voor de verse ouders, vooral ook omdat Koen zich ruim 2 weken eerder melde als gepland. Maar uiteraard een meer dan welkome drukte. Enkele geplande afspraken waren snel  gewijzigd of verhuisd naar Hunsel bij Annie en mij.

Een bewogen jaar

Inderdaad beste lezers, jullie hebben gelijk. Tijdens mijn noodgedwongen rustperiode vanwege een beenbreuk, net voor de aardappeloogst (grrr...#@%$&*...!!!), had ik jullie echt wel een keer eerder kunnen bijpraten over een en ander. Bij deze dan!

Afgelopen drie maanden duurden lang, heel lang. Terwijl op en om de Hoogstraat in Ell volop bedrijvigheid was op oogstgebied, lag ik tenen-krommend (links ging dat nog) op de bank. Het was omstreeks half september tijdens het verbouwen van de bollenspoelerij naar aardappelopslag. Een paar dagen voor de installateur kwam dacht ik nog snel even wat klusjes op te knappen. Totdat de 4de sport van een ladder er een te hoog bleek.......de handy-man zullen jullie wel denken! De schade was al snel duidelijk, open beenbreuk, dat ging wel even duren.
Inmiddels is het gips er alweer een maand af en zijn de stelschroeven verwijderd. Gelukkig gaat de revalidatie voorspoedig. Sinds twee weken ben ik verlost van krukken en voel ik me weer vogelvrij!

De wereld draait door

Bijna oktober, 

Wat vliegt de tijd. Na Chris zijn laatste blog de hoogste tijd om weer even bij te praten. Ik had 't er nog even met Chris over of hij niet twee keer achter elkaar wilde bloggen omdat hij op dit moment toch tijdelijk aan stoel, telefoon, laptop en krukken gekluisterd is (hij zit met een gebroken enkel in het gips) waardoor hij meer tijd zou hebben, maar hij vond dat het mijn beurt was.